Op een mooie lentedag in 2002 kwam ik in een Haags ziekenhuis ter wereld. Ondanks dat ik een maand te vroeg ben geboren, was ik een gezonde baby en mocht ik na een paar dagen het ziekenhuis verlaten. Mijn vroeggeboorte heeft mijn persoonlijkheid misschien deels gevormd, want van wachten hou ik nu nog steeds niet. Na ongeveer 3 maanden in een flat aan de rand van Den Haag te hebben gewoond, besloten mijn ouders de spullen te pakken en naar Amersfoort te verhuizen. In Amersfoort heb ik mijn hele jeugd met veel plezier doorgebracht. Twee jaar nadat we waren verhuisd werd tot mijn grote vreugde mijn kleine zusje geboren en was ons gezin compleet. Mijn ouders namen mij en mijn zusje al vanaf jonge leeftijd mee op mooie en actieve vakanties. Als klein kind heb ik vanuit de rugdrager al vele mooie landschappen mogen bewonderen. Alhoewel ik als tiener wel steeds meer begon te zeuren over de lange bergtochten die we moesten wandelen, is die liefde voor reizen en de natuur me wel bijgebleven.

Toen ik op de basisschool van mijn ouders een hobby of sport mocht kiezen had ik hier in eerste instantie wat moeite mee, omdat ik veel verschillende dingen leuk vond. Maar na mijn eerste proefles dansen was ik meteen verkocht. Achteraf gezien is dit eigenlijk ook niet zo gek, aangezien ik als heel klein meisje al stond te dansen en te zingen op de muziek van mijn vader. Dansen is voor het grootste gedeelte van de basis- en middelbare school mijn grootste passie geweest. De plaatselijke dansschool in Amersfoort was ook niet genoeg voor mij, ik wilde vaker dansen en meer leren. Op de middelbare school heb ik auditie gedaan voor een vooropleiding dans aan de Amsterdamse Hogeschool van de Kunsten. Hier heb ik vier jaar, naast mijn middelbare school, vele uren per week doorgebracht en getraind in verschillende dansstijlen. Ondanks mijn drukke agenda en mijn focus die, iets vaker dan goed was, niet bij mijn schoolwerk lag, rondde ik zonder moeite mijn middelbare school af met het welbekende ‘corona diploma’.

De periode na het behalen van mijn diploma was voor mij een spannende tijd. Ik stond namelijk voor de moeilijke beslissing of ik mijn danscarrière verder wilde doorzetten en of ik auditie wilde doen voor een opleiding. Na veel wikken en wegen besloot ik mijn kinderdroom toch niet in vervulling te laten gaan en het studentenleven een kans te geven. Ik had echter nog weinig nagedacht over een geschikte opleiding, aangezien dansen altijd mijn focus was geweest, dus moest ik snel studiekeuze gaan maken. Alhoewel ik altijd beweerde nooit arts te willen worden, voelde ik me op de open dag van Geneeskunde helemaal op mijn plek. Aangezien ik op de middelbare school al vaker in Utrecht was geweest en van de stad had kunnen proeven, was de keuze om in Utrecht te komen studeren al snel gemaakt.

Vol enthousiasme begon ik het studentenleven. Al snel vond ik een kamer in Utrecht en wilde ik graag bij een studentenvereniging gaan. Helaas was dit de eerste keer niet gelukt, maar gelukkig was daar Sams! Nadat ik mijn eerste commissie, de snowcie, had afgerond ben ik bij Sams blijven hangen. Tappend achter de bar of een lustrum organiseren had ik waarschijnlijk anders nooit gedaan. En gelukkig is mijn Sams avontuur nog niet voorbij...