Stella Mentink

In hartje winter, 22 jaar geleden, werd ik geboren in het centrum van Rotterdam. De eerste vier jaar woonde ik hier met mijn ouders, waar ik door mijn moeder wekelijks werd meegesleept naar het museum. Toen ik vier jaar was, verlieten we de drukte van Rotterdam centrum en verhuisden we naar een buitenwijk van Rotterdam, waar ik de rest van mijn jeugd heb gewoond. Als oudste kind mocht ik bijna zeven jaar lang van de volledige aandacht van mijn ouders genieten, waarna ze mij blij mochten maken met de komst van mijn broertje. Mijn kindertijd heb ik doorgebracht op de montessorischool, waar ik mijn tijd vooral invulde met tekenen en verhalen schrijven, met soms nog wat nuttigs ernaast. Ook heb ik vrijwel mijn hele jeugd danslessen gevolgd, welke helaas niet hebben geresulteerd in goed kunnen dansen in het heden.

Met mijn middelbareschooltijd keerde ik weer terug naar hartje Rotterdam, ik ging namelijk naar het Erasmiaans Gymnasium. Dit was absoluut niet de school die het meest dichtbij huis was, ik fietste dagelijks een half uur heen en weer (of nam de metro). Op deze school heb ik een leuke tijd gehad en waren mijn lievelingsvakken biologie, tekenen en geschiedenis. Vooral mijn passie voor het menselijk lichaam maakte dat ik interesse kreeg in de studie geneeskunde, met de studie geschiedenis als plan B. Met mijn middelbare school pal tegenover het Erasmus MC kwam ik al vroeg in aanraking met het ziekenhuis, namelijk omdat de grote hal hier een uitstekende studieplek en een Albert Heijn in de aanbieding had. Na jaren in deze omgeving had ik behoefte aan iets nieuws en besloot ik niet in Rotterdam, maar in Utrecht selectie te doen voor geneeskunde. Ik kwam in één keer binnen en na ook mijn eindexamens te hebben afgerond, kon ik starten aan de UU.

Mijn eerste jaar geneeskunde was anders dan een gemiddeld eerste jaar, met coronamaatregelen die door dat jaar heen in wisselende mate werden getroffen en veel online colleges. Ik startte meteen in september van mijn eerste jaar bij de kookcommissie, wat mij een goede keus leek door mijn liefde voor koken. Ik woonde nog in Rotterdam, maar een paar keer per week maakte ik de tocht naar Utrecht om werkgroepen en kookcie vergaderingen bij te wonen. Ik had het ontzettend leuk bij de kookcie en zo raakte ik langzaam gewend aan het studentenleven en verhuisde ik ook naar Utrecht. Aan het eind van mijn eerste jaar werd ik gevraagd voor de lustrumcommissie en met die leuke groep heb ik in maart 2023 een prachtig lustrum neer mogen zetten. Ik was echter nog niet klaar met “Sams”, want na de lustrumcommissie ben ik meteen doorgegaan met de almanakraad, waar ik met mijn raad de almanak ‘Risico’ heb gemaakt. Uit de almanakraad volgde ook de medizine en toen ik afgelopen jaar startte met mijn vierde jaar geneeskunde, besloot ik dat ik ook de co-raad erbij wilde doen. Tijdens het lopen van mijn coschappen liet ik het studentenleven weer een beetje achter mij. Ik miste de vrijheid van voorheen en voelde weinig druk om geneeskunde in zes jaar volledig af te ronden. Toen mij werd gevraagd of ik zitting wilde nemen in het 43e kandidaatsbestuur van de MSFU “Sams” hoefde ik dan ook niet lang na te denken. Ik heb ontzettend veel zin om met mijn lieve bestuur en alle leden er dit jaar een fantastisch jaar van te maken!