Twintig jaar geleden kwam ik ter wereld in het pittoreske Groningse
Stadskanaal. Al snel verhuisden mijn lieve
ouders naar het rustige Oegstgeest. Vanaf jongs af aan heb ik
jarenlang gevoetbald bij het toentertijd VV Oegstgeest, maar later
zou ik dit verruilen voor mijn echte passie, surfen. De basisschool ging me goed af en al snel was het tijd voor de volgende stap; het
stedelijk gymnasium Leiden. Onderweg met een veel te grote zware tas voor mijn lengte was ik klaar voor die volgende stap.

Op de middelbare school ben ik begonnen mezelf te leren kennen. Dit was ook de tijd waar ik elke twee maanden wisselde in wat ik wilde worden. Natuurkundige, econometrist, scheikundige, architect, ingenieur en programmeur hebben allemaal op het lijstje gestaan. Veel hiervan zijn mede te danken aan
de extracurriculaire activiteiten. Zo was ik in mijn vierde jaar de penningmeester van de Kerstactie waarin we met de gehele school zoveel mogelijk geld voor een zelfgekozen goede doel probeerden op te halen.
Progressief zijn en met nieuwe ideeën komen, zat er toen al in. Na veel onderhandelen en vooral de oudere docenten moeten overtuigen kreeg ik dan toch toestemming voor een proef met pinautomaten. Uiteindelijk hebben we maar liefst een recordbedrag van €36179,55 opgehaald. Deze energie heb ik doorgezet als Quaestor in het leerlingenbestuur Uno Sumus Animo. Na een middelbare schooltijd, waar ik nog altijd met een glimlach op terugkijk, was de tijd aangekomen om naar Utrecht te gaan. Na een online introductieweek begon het echte studeren en het eerste tentamen Vorm en Functie kwam al
snel dichtbij. In de tussentijd heb ik het heel goed kunnen vinden met mijn werkgroepgenoten. We baalden allemaal ontzettend van de situatie maar konden de pret gelukkig samen wel vinden. Zo kwamen we ook langzaam in aanraking met de activiteiten die de MSFU “Sams” heeft te bieden. Toen ik een keertje Silent Disco koptelefoons op ging halen op de Hamburgerstraat was het Tijn die mij aanraadde om me aan te melden voor de ABCie. Een keuze waar ik nog steeds ontzettend blij van wordt. We zijn allemaal namelijk acht totaal verschillende personen, maar dit maakte het zo een mooie ervaring. Na het grote succes van het tweedejaarsweekend vond ik het te jammer om geen actief lid te zijn bij de MSFU "Sams". Ik heb toen besloten om zo snel mogelijk weer een commissie te gaan doen. In de tussentijd ben ik nog lid geworden van Veritas, waar ik het ook erg naar mijn zin heb.

Het was op een koude dag in het begin van 2022 toen mij de vraag gesteld werd of ik zitting wilde
nemen in het achtste lustrumbestuur der MSFU “Sams”. Vol energie en vertrouwen in mijn mede
kandidaatslustrumbestuur heb ik “ja” gezegd.