Inmiddels is het alweer bijna 12 weken geleden dat het 39e bestuur der MSFU “Sams” ‘Nomen Nescio’ werd uitgehamerd en wij begonnen aan ons bestuursjaar. Toch voelt deze wissel nog als de dag van gister, zo bijzonder om dat met veel familie, vrienden en (actieve) leden mee te mogen maken. Zenuwachtig wachtend op het moment dat wij voor het eerst daar zullen staan als het 8ste lustrumbestuur der MSFU “Sams” ‘Vitaal’, spreken wij nog naar elkaar uit hoeveel zin wij hebben in het jaar wat komen gaat. 

Na de wissel was daar de perfecte kans deze zenuwen van ons af te dansen op het bestuurswisselfeest, traditiegetrouw weer direct na de wissel. Helaas kon met de beperkte capaciteit niet iedereen naar binnen door het enorme enthousiasme van alle leden. Toch beloofde dat enthousiasme toen al heel veel goeds voor de rest van het jaar. 

Nog compleet overweldigd door wat onze functies nou precies inhouden, begonnen alle activiteiten op de planning te verschijnen. De wekelijkse borrel, het congres, het weekendje weg, een kookciediner, week op week was het weer raak met weer een leuke verrassende en goed bezochte activiteit. Toch wel een hoogtepunt van al deze activiteiten in deze weken was het eerste- en tweedejaarsweekend. 

Een weekend wat vorig jaar helaas maar voor de helft door kon gaan, maar voor ons gelukkig in zijn volle glorie plaats kon vinden. Donderdag vertrokken wij als bestuur met de ABCie, een heleboel vrijwilligers en nog meer tweedejaars naar de vertrouwde Hoof in Someren. Lichtelijk gestrest maar met een hoop gezonde spanning begonnen wij aan het eerste weekendje weg en tegelijkertijd een van de grootste activiteiten in ons bestuursjaar. Alle spanning verdween toen wij doorkregen hoe geweldig de ABCie dit eerste- en tweedejaarsweekend had georganiseerd en hoeveel zin de tweedejaars erin hadden. Na een zeer geslaagde eerste avond begon een van de grootste deja-vu’s die ik ooit heb gehad. Vrijdagmiddag stond ik namelijk weer bij Olympos, voor eenzelfde bus om dit keer niet de tweedejaars maar alle eerstejaars mee te nemen. Genietend van het korte momentje in de bus om weer even op te laden, kreeg ik alweer super veel zin in de rest van het weekend. En wat een weekend was het zeg. Wij en volgens mij heel veel anderen hebben ontzettend genoten, waren helemaal gesloopt en kropen zondagavond lekker vroeg ons bed in om maandag weer fris en fruitig aan de week te beginnen. 

Een week waarin ook weer de eerste fysieke open dag plaatsvond sinds lange tijd. Duizenden middelbare scholieren en ouders die even rond kwamen neuzen hoe het hier nou in Utrecht aan toe gaat. Met presentaties over de inhoud van de studie, toneelstukjes over de CA-lessen en een informatiemarkt was het een goed gevulde dag. Ook als bestuur kregen wij daar de kans om een presentatie te geven over het studentenleven in Utrecht, waarbij wij ons enthousiasme mooi konden delen. 

Om het jaar ook nog maar eens met een knaller af te sluiten, kwam in deze week de lustrumalmanak uit. Wat heeft de almanakraad er weer een kunstwerk van gemaakt dit jaar. Vol trots kijken wij naar hoe zij samen, niet alleen maar als raad maar ook echt als vrienden, zoveel uur gestoken hebben in het maken van deze almanak. Op een drukbezochte borrel met daarna een heel geslaagd feest werd daar dan eindelijk het thema onthuld van de almanak ‘Grenzeloos’.

Wat hebben wij in onze eerste 12 weken al prachtige activiteiten meegemaakt waarvan ik er een hele hoop niet eens genoemd heb. Zonder alle inzet om activiteiten te organiseren en enthousiasme om naar de activiteiten te komen zou ons bestuursjaar een stuk minder leuk zijn,bedankt daarvoor. Door al deze inzet en enthousiasme kijken wij ontzettend uit naar wat volgend jaar ons te bieden heeft. Met nog een hele hoop voor de boeg zoals de 2 lustrumweken, de buitenlandse reis en allerlei andere activiteiten, beloofd het een heel erg mooi jaar te worden. Hele fijne feestdagen, goede jaarwisseling en tot volgend jaar! 

Liefs, 

Karst