Geboren in Utrecht op 11 augustus 2000, verhuisde ik al snel met mijn ouders en broer naar de stad van het Dolfinarium, ook wel bekend als ‘Harderwijk’. Met een net iets oudere broer beheerste ik al snel de kunst van afkijken. Zo keek ik hoe hij leerde lopen, praten en schrijven. Waar je dit zou kunnen omschrijven als leren van elkaar, was dit stiekem het begin van mijn fanatieke leven. De geboorte van mijn broertje was de kers op de taart en startte de competitie ‘Wie is de beste grote broer?’. Met mijn broer als voorbeeld verliep mijn basisschool en middelbare schooltijd soepel en had ik gelukkig tijd voor allerlei andere leuke dingen. Zo hield ik me graag bezig met hockeyen, piano spelen, gamen en een heleboel andere spelletjes. 

Aan dit redelijk zorgeloze leven kwam een einde toen de eindexamens dichterbij kwamen. Opeens moest ik een keuze maken wat voor studie ik zou willen doen na de middelbare school. Als een echte Bèta nerd kwam ik tot de conclusie dat ik ook echt een sociale kant wilde hebben in mijn studie. Hierin kwam op een gegeven moment een keuze naar voren die ik altijd afgezworen had, want wie gaat er nu met twee ouders die huisarts zijn geneeskunde studeren, dat kan toch echt niet? Stiekem wist ik eigenlijk al wel dat ik deze keus zou gaan maken. De stad kiezen was hierbij voor mij erg simpel, ik wilde gaan studeren in Utrecht. Na enkele maanden constant blokken voor toetsweken, Engels en Nederlands mondelingen en selectie voor geneeskunde in Utrecht, kwam daar het verlossende moment: Ik was binnen in Utrecht! Inmiddels is mijn vierde jaar geneeskunde alweer afgerond. In deze vier jaar ben ik een heleboel ervaringen, vrienden en ook wat kilo’s rijker en heb ik nog steeds geen spijt van mijn keuze. 

In mijn eerste jaar kwam ik als kersverse 18 jarige binnen bij de introweek bij geneeskunde. Al gauw merkte ik dat ik mij erg thuis voelde in Utrecht, tussen mijn inmiddels hele goede vrienden, maar ook tussen leden van de MSFU “Sams” betrokken bij de introweek. Echter besloot ik in mijn eerste jaar de kat nog even uit de boom te kijken. Ik had tenslotte nog geen kamer, kende weinig mensen en moest opeens een studie volgen; er was nogal veel veranderd. Gedurende het jaar veranderde er nog veel meer, zo bemachtigde ik een kamer, maakte ik allerlei vrienden en merkte ik dat studie best gepaard ging met een heleboel gezelligheid. Genoeg ruimte dus om mij aan te melden voor de Activiteitenraad. Na een zeer geslaagd jaar, vervolgde ik mijn loopbaan bij de MSFU “Sams” met de Doxdiesraad, Kookcie en MVT 1-2. Met heel veel plezier kijk ik terug op het deelnemen aan deze raden en commissies. Toen ik gevraagd werd om deel te zijn van het VIIIe kandidaatslustrumbestuur der MSFU “Sams” ging er, kijkend naar de anderen, eigenlijk maar één gevoel door me heen: “Wat zou ik dit dolgraag met jullie allemaal doen!”