Praeses
Twintig jaar geleden ben ik geboren op de mooie Veluwe. Hier ben ik samen met mijn ouders en twee broers opgegroeid. Ik was altijd aan het voetballen, hutten aan het bouwen en ik was een erg stoeierig meisje die een allergie had voor de kleur roze. Dat was balen voor mijn moeder want die mocht en zou geen vlechtjes in mijn haar doen. Toen mijn grote broer van vijf op judo ging, kon ik niet achterblijven. Dus daar stond ik, als driejarig meisje, klaar om op de mat te stappen. Dat fanatisme is nooit verdwenen en 14 jaar later haalde ik mijn zwarte band. Maar het bleef niet bij judo. Vanaf groep 6 dook ik ook in het wedstrijdzwemmen. Vaak lag ik voor school al in het zwembad en had ik soms na een avond zwemtraining ook nog een judotraining.
Vanaf de middelbare school begonnen mijn interesses toch meer richting shoppen en vriendinnen te gaan. Zo veranderde ook mijn droombaan. Mijn keuze om geneeskunde te gaan studeren was namelijk nog niet op jonge leeftijd bepaald. In elk vriendenboekje schreef ik op dat ik buschauffeur, kok of topjudoka wilde worden. Toen ik naar de middelbare school ging, begon biologie mijn interesse te wekken met de disclaimer dat het niet over planten mocht gaan. Na een open dag Geneeskunde hier in Utrecht wist ik het zeker, hier wil ik studeren!
Door een judotraining waarbij mijn kniebandjes het even niet meer zagen zitten had ik opeens zoveel vrije tijd. Wat zou ik gaan doen? Zo begon ik bij Sams in de Almanakraad zonder echt te weten waar ik aan begon. Hier begon niet alleen mijn studentenleven maar is mijn liefde voor Sams ook echt begonnen. Na de Almanakraad ben ik de Activiteitenraad en de Buitenlandse Excursie Commissie gaan doen.
Ik kijk ontzettend uit naar volgend jaar met mijn vijf super lieve bestuursgenootjes. Ik kijk vooral uit naar alle mooie en bijzondere weekenden en reizen met iedereen. Ik heb hier zo veel zin in!