Zinsi van der Sangen

21 jaar geleden werd ik geboren in het o zo prachtige Tiel, waar ik verwelkomd werd door mijn ouders en mijn twee grote zussen. Gelukkig vonden mijn ouders drie meiden niet genoeg, dus kwam er twee jaar later mijn zusje bij en was ons gezin compleet. Ik ging naar de basisschool om de hoek, waar ik al snel veel vriendjes en vriendinnetjes maakte en de tijd van m’n leven had. Buiten school vond ik het geweldig om te ponyrijden, dus heb ik ruim tien jaar lang bij een manege met alleen maar Shetlanders gereden. Omdat mijn ouders graag wilden dat wij een teamsport deden, ben ik op hockey gegaan, wat een hele goede keuze bleek te zijn.

Na de basisschool ging ik door naar de middelbare school en dat ging me prima af. Toen in de vijfde klas corona om de hoek kwam, was ik dolgelukkig want elke dag niet naar school hoeven was voor mij een absolute winst en online les vond ik ideaal. Toen ik mijn diploma op zak had, was ik van plan een tussenjaar te nemen, ik had namelijk nog geen idee wat ik wilde gaan studeren. Dat was niet altijd zo, toen ik mijn vakkenpakket moest kiezen was ik er heilig van overtuigd dat de hoge hotelschool helemaal iets voor mij zou zijn, dus had ik economie en maatschappij gekozen. Dat was voor heel even leuk, tot ik in de horeca ging werken en erachter kwam dat dat absoluut niet voor mij weggelegd was.

Vlak voor mijn tussenjaar begon, was ik groot van de serie ‘Grey’s Anatomy’ geworden en besloot ik dat geneeskunde mij toch wel leuk zou lijken, dus ben ik - wederom online - natuurkunde, scheikunde en biologie gaan volgen. Dit heb ik gelukkig allemaal gehaald en ik was toegelaten tot geneeskunde in de mooiste stad van het hele land.

In het eerste jaar werd ik heel hecht met mijn werkgroep en besloten wij aan het einde van het jaar samen de ACTIVE te gaan doen. Toen ik vlak voor de zomer hoorde dat de snowcie mensen tekort kwam en aangezien ik mijn BSA had gehaald, ben ik daar ook meteen bij gegaan. Na lang twijfelen ben ik in september bij de barco gegaan en dit is denk ik een van de betere keuzes in mijn leven geweest.

Vanaf toen ging het studentenleven erg kriebelen, dus ging ik op zoek naar een kamer. Makkelijker gezegd dan gedaan en zo ging ik van onderhuur naar onderhuur, terug naar Tiel, terug naar Utrecht, maar na heel veel logeerpartijtjes en zeven verschillende kamers in vier verschillende huizen, woon ik nu weer in de een na mooiste straat van Utrecht, namelijk het verlengde van de Hamburgerstraat.

Na de barco volgde de almanakraad en toen was er geen stoppen meer aan. De dox-diesraad, de weekendcie en de medizine volgden nog, dus toen ik werd gevraagd of ik het halen van mijn bachelor toch nog een jaartje extra wilde uitstellen om met vijf anderen een bestuursjaar te doen, was mijn keuze heel snel gemaakt. Ik kijk ontzettend uit naar aankomend jaar met iedereen en kan niet wachten om te beginnen!